advertentie

Wanhopige Schiedammer Martijn begint een hennepkwekerij, maar dat maakt zijn problemen nog veel erger

In korte tijd gaat alles mis in het leven van een 30-jarige Schiedammer. In zijn wanhoop gaat hij het criminele pad op. Dat maakt het alleen nog maar erger, verhaalt Maurice Laparlière van Rijnmond.

Wanhopige Schiedammer Martijn begint een hennepkwekerij, maar dat maakt zijn problemen nog veel erger
Verdachte Martijn begint in wanhoop een hennepkwekerij en staat uiteindelijk met lege handen © Rijnmond
redactie

door redactie

zaterdag 26 augustus 2023 19:03

"U bent al eerder veroordeeld voor een hennepkwekerij. Vandaag gaan we praten over het geld dat u heeft verdiend. Als mensen op een illegale manier geld verdienen, dan wordt het afgepakt", zegt de rechter. "Maar de vorige keer had u een advocaat en die zie ik nu niet."

Martijn verdedigt zichzelf en dat heeft een reden. "Die advocaat kan ik niet meer betalen. Ik moet het zelf maar proberen." Zijn avontuur in de wereld van de wietteelt is desastreus verlopen, mag je wel zeggen. Vandaag moet daar een definitieve punt achter gezet worden.

"Als ik zo een bepaalde straf van u krijg, dan moet ik maar een advocaat in dienst nemen. Voor hoe heet dat ook alweer..?" De rechter: "Hoger beroep?" Ja, dat is wat Martijn bedoelde.  hoger beroep.

Af en toe verdedigen verdachten zichzelf en meestal hebben ze dan van tevoren een strategie bedacht. Martijn gaat improviseren en dat is niet niks. De rechter stelt hem gerust. "Ik ga u helpen. Samen komen we er wel doorheen."

Volgens justitie heeft Martijn in totaal 13.863 euro verdiend met 140 plantjes in zijn kelder. Dat geld wil de officier terug. Martijn heeft al financiële boete moeten doen: 18.000 euro aan Eneco voor gestolen stroom en het opnieuw aanleggen van de bedrading en 4.500 euro aftikken bij de gemeente Rotterdam voor onrechtmatig gebruik van de woning. "Ik heb op dit moment niks meer", zegt hij.

Tijdens de laatste lockdown was ik het zat om niet te kunnen eten

Martijn is een opvallende verschijning. Zijn lichaam is bedekt met een artistieke lappendeken aan tatoeages en piercings. Daardoor ziet hij er best vervaarlijk uit. Maar zijn stem is zacht en het is meteen duidelijk dat hij schuldbewust is. "Ik weet dat ik dit niet had moeten doen. Misdaad loont niet."

Terug naar het begin. "Ik had 70.000 euro gespaard en geleend en dat helemaal in mijn shop gestoken", vertelt Martijn. Daarmee doelt hij op zijn piercing- en tattoowinkel. "Negen dagen na de opening begon de lockdown. Twee jaar lang corona, elke euro die ik toch verdiende ging naar mijn schulden."

"Anderhalf jaar geleden overleed mijn partner tijdens een auto-ongeluk. Ze had mijn kind in haar buik. Ik kon er een tijd niet van werken." Het wordt even stil in de kleine rechtszaal. "Tijdens de laatste lockdown was ik het zat om niet te kunnen eten. Toen heb ik de tent in de kelder gezet. Ik kon niet blijven lenen." Hij huilt als hij het vertelt. "Dit is het verhaal eigenlijk. Daarom heb ik het gedaan."

Toprot en spint

De eerste oogst van de 140 planten valt tegen. "Ik heb de voeding niet goed gemixt. Ik wist verder niks over de luchtvochtigheid. Het was veel te warm en te nat in de kelder. Ik heb alles van internet gehaald. Ik heb niet echt groene vingers. En ik heb ook nog nooit geblowd."

Toprot - dat is schimmel - en spint - een nare sapzuigende mijt - terroriseren de plantjes. In plaats van de gehoopte vier of vijf kilo wiet komt hij tijdens zijn eerste oogst tot een schamele kilo. "Ik heb 100 gram gegeven aan mijn broer. Die gaat met skaters om en die blowen veel. De rest is naar de mensen gegaan die me geld hebben geleend. Die heb ik betaald met wiet." Het is bij lange na niet genoeg om de lening van 9.000 euro af te betalen.

Halverwege de tweede oogst gaat het mis voor Martijn. De politie valt binnen. Het is over en uit met de kwekerij. "Ik had veel te veel aarde gekocht. Die zakken liggen nog in de tuin."

"Daar kunt u dan misschien nog champignons op kweken", grapt de rechter. Daar moet iedereen in de zaal - rechter, officier, verdachte, griffier en verslaggever - toch even om lachen.

17 euro per kwartier

Het vervelende voor Martijn is dat justitie standaardbedragen heeft voor de opbrengst van wietkwekerijen. Volgens die tabel had Martijn 4,5 kilo kunnen oogsten en daarmee zo'n 18.000 euro kunnen verdienen. Dat moet hij in principe terugbetalen. Dat hij een flinke hoeveelheid wiet geeft aan zijn broer, maakt daarbij niet uit. "Dat is uw eigen keuze geweest."

Hij mag wel het loon voor de 'knippers' en de in beslag genomen materialen aftrekken van dat bedrag. De zaak geeft al met al best een interessante kijk in een verborgen wereld. "Er waren twee vrouwen. Die kostten 17 euro per kwartier. Ze hebben vijf uur geknipt." De gekochte spullen - filters, stekjes, lampen en tent - kostten zo'n 4.500 euro.

Dan volgt er nu een soort onderhandeling tussen de man vol tattoos en piercings en de rechter in zijn zwarte toga. "Als je een kilo een beetje netjes verkoopt, verdien je 4.000 euro." Martijn: "Maar ik had 9.000 euro geleend en die moest ik wel terugbetalen. Ik heb er echt niets aan overgehouden. Alleen maar meer schulden. 32.000 euro heb ik nog staan."

Ik vind dat ik al genoeg gestraft ben

De toon is vriendelijk en menselijk tijdens de zitting. In zijn wanhoop heeft Martijn gegokt en verloren. Hij werkt nu hard als tatoeëerder en piercer om de schuld af te betalen. "Piercen doe ik al sinds mijn veertiende, ik kan niks anders. Ik heb me vastgezet in dit beroep."

Uiteindelijk wil de officier van justitie dat Martijn voor de criminele winst 7.816 euro terugbetaalt. Hij houdt rekening met de toprot en de spint. Daarmee zit hij aanzienlijk lager dan de grofweg 13.000 die hij eerst vroeg. "Het kan zijn dat meneer heel veel geld verdient met zijn shop. Ik hoop het maar." De officier heeft begrip, maar wil ook dat fout geld terugvloeit in de staatskas.

Het laatste woord is aan Martijn. "Ik vind het heel veel geld. Ik begrijp dat het zo in elkaar zit, maar ik wist niet wat ik moest doen. Met de boetes van Eneco, de gemeente en door corona ben ik al genoeg gestraft. Kan dit niet met een taakstraf?"

HET VONNIS - "Ik wil geloven dat de kwekerij niet meeviel. Ik wil ook geloven dat u het niet uit luxe deed", begint de rechter zijn oordeel." Omdat de officier niet het maximale heeft gevraagd vindt de rechter de eis redelijk en moet Martijn inderdaad nog eens bijna 8.000 euro ophoesten. "U hoeft dat niet volgende week te betalen. Waarschijnlijk kunt u een regeling treffen met het incassobureau van justitie."

*Om privacyredenen is de naam van de verdachte gefingeerd

Dit is een artikel van onze mediapartner Rijnmond