‘Dit zie je alleen in westerns’: Vlaardinger (28) staat terecht voor bizarre schietpartij

Het slachtoffer is de 31-jarige Karim. Hij staat tussen de mannen in, die hun magazijnen leegschieten. In totaal vliegen er 22 kogels over en weer. Verdachte 1 is Omar P.(28) uit Vlaardingen. Hij vuurt de dodelijke kogels. Hij raakt ook Nabil B. (28) uit Rotterdam, de broer van Karim. Nabil op zijn beurt treft Omar in de bil en het been.

De confrontatie is in de kelder van de woning van Karim aan de Gijsingstraat in Rotterdam. Omar verschijnt daar met stapels bankbiljetten, ruim 30 duizend euro, om 13 kilo hasj te kopen van Nabil. Zodra de mannen in de kleine ruimte zijn, gaat het mis. Omar: “Nabil trekt direct een wapen en schiet, ik pak mijn pistool uit mijn jaszak en schiet terug. Ik dacht dat ik dood ging, het was puur overleven. Het was zelfverdediging.”

In de rechtszaal in Rotterdam doet hij het voor: hoe hij schrok van het wapen, half viel en ook ging schieten. Het is een aanschouwelijke rechtszaak, in meerdere opzichten. In april ging de rechtbank al zelf kijken in de kelder in de Gijsingstraat: hoe groot is de kelder, hoe is de ruimte ingedeeld met nisjes en muurtjes, waar stonden de verdachten. De doodgeschoten Karim is als pop, met kogelgaten en bloedvlekken, op de grond gelegd.

Er werd een pop gebruikt om de situatie na te bootsen © Rijnmond

Zelfverdediging

De verdachten kenden elkaar niet. Op 25 maart 2023 ontmoeten Omar en Nabil elkaar op de parkeerplaats bij de Mevlanamoskee. Een dag later vindt dan de ‘deal’ plaats in de kelder. Omar: “Ik wil vandaag graag de waarheid aan het licht brengen. Hij heeft voor een miljard procent zeker als eerste geschoten.”

Maar waarom zou Nabil gaan schieten?, vraagt de rechter. Een lijk in de kelder van zijn broer, dat komt toch direct uit? Omar: “Ik weet het ook niet. Hij wilde me vermoorden. Als hij niet had geschoten, was er niks gebeurd.” Zijn advocaat Yehudi Moskowicz: “Als dit geen zelfverdediging is, dan weet ik het niet meer.”

Zowel Omar als Nabil is voorlopig op vrije voeten. Omar heeft een enkelband en die droeg hij ook toen hij de bewuste kelder betrad: hij zat in het staartje van een veroordeling voor poging doodslag. Eerder heeft hij al jeugd-tbs opgelegd gekregen. De Vlaardinger vertelt dat hij eigenlijk nét op de goede weg was. “Ik had werk, maar wilde leuke dingen doen voor de mensen die van mij houden. Daar had ik geld voor nodig en tsja, toen zat ik er zo weer in.”

Dat werd dus de drugsdeal, waar hij zo’n vierduizend euro aan zou overhouden. “Ik had mijn wapen meegenomen omdat ik die jongens niet kenden. Het was voor mijn eigen veiligheid.”

Wie schoot er eerst?

Dan Nabil. In zijn verklaring staat hij met de drugs in een Big Shopper te wachten als Omar binnenkomt, plotseling een wapen trekt en ‘Liggen! Liggen!’ roept. “Hij laadt zijn wapen door, zegt dat hij gaat schieten en doet dat ook. Daarop ben ik gaan terugschieten.”

Waarom had hij een wapen bij zich? Nabil zegt dat hij voor het eerst met zo’n grote hoeveelheid drugs te maken had gehad en specifiek voor deze deal een Glock had meegenomen.

Twee mannen die zeggen: de ander schoot eerst, ik moest mij wel verdedigen. Geen eenvoudige opgave voor het Openbaar Ministerie: wie spreekt de waarheid? Het OM spreekt van ‘een shoot-out zoals je die alleen in westerns ziet’. En in dat scenario kiest zij voor de verklaring van Nabil. “De verwondingen bij Karim passen bij het beeld dat hij op de grond lag en dat klopt met het verhaal van Nabil.”

Ook de persoon van de verdachte speelt een rol. Omar P. heeft fikse veroordelingen gehad, Nabil heeft slechts een transactie op zijn strafblad voor een drugsdelict. De officier van justitie: “Nabil is door corona werkloos geraakt en was een beginner in de drugswereld. Hij is nooit veroordeeld voor geweldszaken. Het gedrag in de kelder past meer bij Omar dan bij Nabil.”

Het OM gaat dus uit van zelfverdediging bij Nabil en eist alleen een celstraf van negen maanden voor wapenbezit. Tegen Omar P. wordt veertien jaar cel geëist voor doodslag en wapenbezit. De Vlaardinger reageert direct furieus op de eis: “Ik heb de schietpartij overleefd, maar ik word nu mentaal vermoord.”

De kogelgaten zijn nog goed in de muur te zien © Rijnmond

Verklaringen

Namens de nabestaanden worden verklaringen voorgelezen in de rechtszaal. “Karims moeder wacht hem nog iedere dag op, om te kijken of hij niet even komt binnenwippen.” De reactie van Omar: “Mijn moeder is hier ook kapot van.”

De vrouw van Karim was aan het koken toen haar man in de kelder werd doodgeschoten. “Ik hoorde de knallen, rende naar beneden en zag mijn man liggen. Die ochtend hadden we het nog over het krijgen van kinderen gehad. Hij is mij in een paar seconden ontnomen."

Dan is het de beurt aan advocaat Moszkowicz voor zijn pleidooi, maar dat heeft direct grote gevolgen. Moszkowicz heeft een pop meegenomen naar de rechtszaal om ook daar nog eens toe te lichten hoe het schieten op Karim is gegaan. Schijnend met een laserpen op de pop bootst hij de schotbanen na. “Als je naar de invalshoek van de kogels kijkt, klopt dat met de visie van mijn cliënt.”

Nieuwe perspectieven

Hij komt met wiskundige berekeningen over de schotbanen en haalt de stelling van Pythagoras erbij. Eigenlijk zegt hij: ik doe, wat de recherche heeft nagelaten. De rechter komt direct met een verrassende beslissing: de zaak wordt stilgelegd om na te denken hoe moet worden omgegaan met de becijferingen van de advocaat.

Het besluit leidt tot irritaties in de zaal. De officier van justitie heeft de presentatie van Moszkowicz eerder al ‘semiwetenschappelijk’ genoemd. “Ik begrijp echt niet wat we nu gaan doen.” Advocaat Hein Heemskerk is boos dat hij nu niet eens aan zijn pleidooi toekomt. Ook hij geeft een sneer naar de cijferreeks van zijn collega. “We weten niet zeker of en hoe Karim op de grond lag, het zijn allemaal aannames, je kunt hier niets stelligs over zeggen. Dit is een heilloze weg.”

De rechter belooft zo snel mogelijk met de advocaten te overleggen hoe nu verder te gaan. De verdachten verlaten vervolgens de rechtszaal, nog ongewis over de voortgang van de zaak.

Dit is een artikel van onze mediapartner Rijnmond