Nieuw mantelzorgprogramma bij opgenomen patiënten in Franciscus Vlietland ‘is even wennen’

“We doen het echt voor de patiënt,” zegt zorgmanager geriatrie, Petra Bierhuizen. Het ziekenhuis probeert samen met de patiënt en de mantelzorger te kijken welke zorg er vanuit beide partijen kan worden geboden om de zorg zo aangenaam mogelijk te maken. Volgens Bierhuizen begint het al bij dagelijkse dingen, zoals het drinken van een kopje koffie, de krant lezen of een stukje lopen over de gang. “Als ze willen mag ook in de zorg, maar dan wel in afstemming met de verpleegkundige of de arts,” aldus Bierhuizen.

Verpleegkundige Ineke Verkaaik, die dagelijks met patiënten en mantelzorgers kijkt naar hoe een samenwerking zo goed kan worden opgesteld, denkt dat mantelzorgparticipatie echt nodig is. “De patiënt komt in een omgeving die niet voor hen bekend is en die vinden het fijn als er iemand is die ze goed kennen.” “Bijvoorbeeld als er een taalbarrière is, is het fijn dat er aan de patiënt kan worden overgebracht wat het beleid is,” voegt Dorien Smits, regieverpleegkundige, toe.

Maar voordat het plan op alle afdelingen goed kan worden ingezet, moet er wel meer onderzoek worden gedaan. “Je moet een beetje een patroon vinden in wat de gang van zaken is; dingen zijn allemaal anders dan hoe ik het thuis deed,” zegt mantelzorger Edwin Dielemans. Volgens Esmee Groen, mantelzorgcoördinator, is het wennen. “Iedere werkwijze van een afdeling is anders en we proberen het echt op maat te krijgen.” De komende tijd zal het ziekenhuis kijken hoe ze de mantelzorgparticipatie voor alle partijen zo goed mogelijk kunnen inrichten en ook de mantelzorger zo goed mogelijk kunnen helpen.