Als vier passagiers ruzie krijgen in een volle metro, wordt er een pistool getrokken

De Schiedammers zitten nu allebei ruim drie maanden vast en de jongste verdachte (22) wil graag vrij. Hij is vader geworden en wil bij zijn kleine zijn. Volgens zijn advocaat heeft hij slechts het gevallen wapen opgeraapt en dat aan zijn eveneens 22-jarige reisgenoot gegeven. Die schiet er mee.

Ruzie

“In een volle metro vanuit Hoek van Holland ontstaat er ruzie”, zegt de officier van justitie in de Rotterdamse rechtbank. “Er zou discussie zijn ontstaan en de oudste 22-jarige verdachte zou tegen twee andere jongens hebben gezegd: ga zitten. Daarna wordt er gevochten en geschoten.”

Er wordt geslagen en geschopt. Reizigers zien een persoon met een hoofd vol bloed. Ook een ander raakt gewond. De twee worden naar het ziekenhuis gebracht. De wonden zouden niet door het schieten komen, maar mogelijk door het slaan en schoppen.

'Van 0 tot 100'

Helemaal duidelijk wordt het niet wat er op die mooie zondagmiddag 14 mei van dit jaar precies gebeurt in de metro. De twee verdachten krijgen het aan de stok met twee andere reizigers. Er vallen klappen. Als er een knal klinkt, ontstaat er paniek in de metro.

Als de deuren open gaan, vluchten de verdachten het perron op. Na een zoekactie worden ze niet veel later gearresteerd.

“Hij gaat van 0 tot 100 in zeer korte tijd. Kijk maar naar zijn strafblad. Daar staat niks op en nu zit hij hier. Er zijn aanwijzingen voor psychiatrische problematiek”, zegt de officier over de oudste van de twee. Hij zou hebben geschoten. Hij weigerde mee te werken aan een onderzoek door de psychiater. De andere verdacht wordt ook onderzocht. Hij praat wel.

'Mijn cliënt is niet zo'n prater'

In zijn grijze trui zit de oudste Schiedammer rustig op de verdachtenstoel. Af en toe probeert hij rechter en officier te onderbreken als hij iets hoort wat volgens hem niet klopt. “Mijn cliënt is niet zo’n prater”, zegt advocaat Timmer over het mislukte onderzoek naar de vermeende schutter door de psychiater.

“Hij komt niet zo uit de verf. Dat heeft misschien te maken met een licht verstandelijke beperking. Hij zei: 'Die psychiater gebruikt wel heel moeilijke woorden en dan moet ik daar even over nadenken.'”

Dat de officier een gedwongen observatieonderzoek bij het Pieter Baan Centrum eist, vindt ze niet nodig. “Hij zegt: ik heb helemaal niks te verstoppen en wil best in gesprek. Hij vraagt eigenlijk om een herkansing van de gesprekken. Het is belangrijk om wat meer tijd te nemen en Jip en Janneke-taal te gebruiken. Ik vraag u om die herkansing te geven.”

De jongste verdachte – die volgens de raadsman het pistool opgeraapt zou hebben – wil op zijn beurt graag vrij uit voorlopige hechtenis. De officier vindt dat ze samen hebben geopereerd en wil dat de man vast blijft.

Jong kindje

“Drie-en-een-halve maand in een penitentiaire inrichting doet wel iets en zet een mens aan het denken. Zeker als je een jonge vent bent met een jong kindje. Hij zegt: ik kan niet genieten van mijn kleine, maar ook thuis niet mijn verantwoordelijkheid nemen. Zijn vriendin zit nog op school”, zegt zijn advocaat.

Het laatste woord is aan de man die zou hebben geschoten. “Ik wil wel praten om toch uit te leggen wat er is gebeurd”, zegt hij in de Rotterdamse rechtbank. “Ik begreep het eerst niet echt goed. Het kwam niet goed binnen. Maar ik zal nu wel echt praten.”

Na een korte denkpauze heeft de rechter goed en slecht nieuws. De oudste krijgt een herkansing met de psychiater, maar de jongste blijft voorlopig vast. “Gelet op de ernst van de zaak en uw rol daarin, vinden we het nu te vroeg om u tijdelijk vrij te laten. We willen eerst de adviezen van de psychiater en de reclassering afwachten. Die zijn er nu nog niet.”

In november gaat de rechtszaak verder. Ook dan zal het een niet-inhoudelijke zitting zijn.

Dit is een artikel van onze mediapartner Rijnmond