‘Menselijke gezicht van het strafrecht’: Reclassering praat met Schiedamse en Vlaardingse criminelen

“Vanaf het moment van de aanhouding zijn wij betrokken om een beeld te krijgen van de cliënt en een advies uit te brengen aan de rechter. Wij wegen mee welke mogelijkheden wij zien voor gedragsverandering van de cliënt”, legt Arsieni uit. De Reclassering is betrokken tijdens het strafproces, maar ook na een veroordeling en zelfs als iemand zijn detentie erop zit.

Terugvallen in criminaliteit

Het in kaart brengen van een verdachte gebeurt door gesprekken te voeren met de verdachte. Er wordt gekeken wat beschermende factoren zijn, bijvoorbeeld het hebben van een huis, werk of relatie. Maar ook gaat de Reclassering op zoek naar risicofactoren, dingen in iemand zijn leven die kunnen zorgen dat er terugval plaatsvindt naar de criminaliteit.

“Het is heel erg wisselend hoe vaak wij iemand zien. Dat kan  één of twee keer per week zijn, maar ook één keer per maand”, vertelt Hilly Wieland, toezichthouder Electronische Monitoring. In deze gesprekken wordt er onder andere gekeken naar wat iemand nodig heeft en wat de factoren zijn. “Soms zijn de gesprekken op kantoor, maar we kunnen iemand ook ontmoeten op zijn werk, of we gaan een rondje wandelen.”

Foto: Twee - De kamers waar de Reclassering de gesprekken voert met hun cliënten.

De enkelband

In de maand september en oktober wordt er door de Reclassering extra aandacht besteed aan de enkelband. Dit middel wordt bijvoorbeeld ingezet wanneer iemand met verlof mag, of voorwaardelijk in vrijheid wordt gesteld. Nadia Arsieni, Regiodirecteur Zuid-West bij de Reclassering, heeft besloten de enkelband een week lang zelf te dragen om erachter te komen hoe dat is.

“Sowieso moet je heel erg vooruitdenken. Je moet nadenken waar je wel en niet mag komen. Ik heb bijvoorbeeld een avondklok vanaf 7 uur. Gister lukte dat niet en dan krijg je een berichtje en word ik gebeld, omdat ik in overtreding ben. Ik moet dan zo snel mogelijk naar binnen”, aldus de regiodirecteur.

Aan het dragen van een enkelband kunnen een aantal regels worden gesteld. Zo kan er een avondklok ingesteld worden, maar ook een locatieverbod. Een plek waar je niet mag komen.” Bij een van de veroordeelden voor het plegen van aanslagen bij het huis van de familie Van Uffelen aan de Gretha Hofstralaan werd zo’n locatieverbod opgelegd voor heel Vlaardingen.

Volgens Hilly Wieland ervaren ex-gedetineerden meerdere ongemakken bij het dragen van een enkelband. "Mensen vinden het vervelend om de enkelband op te laden. Elke 24 uur moet dit drie uur gebeuren, wat je dag beïnvloedt. Vooral in de zomer, zoals op het strand, voelen mensen zich minder op hun gemak. Ik heb zelfs gehoord dat sommigen werden gefilmd."

Taak- of celstraf

Duidelijk is dat de Reclassering zich niet alleen bezighoudt met het strafbare feit. Er wordt gekeken naar persoonlijke omstandigheden en ook de gevolgen van een straf worden meegenomen.

 “Als een client terugkomt uit een gevangenis en dan zijn huis, baan en relatie kwijt is, dan is de kans op terugval groot.” Daarom wil Arsieni pleiten voor in sommige gevallen het inzetten van een enkelband met bijbehorend toezicht van de Reclassering, of bijvoorbeeld een taakstraf. “Dan kunnen ze in ieder geval daarna weer verder. Dat is anders dan wanneer je in een gevangenis zit en dat niet kan combineren met het leven dat je leidt”, sluit Arsieni af.