Ouders van doodgestoken Joni (13): 'Hij zag nergens gevaar in'

Joni weet nog bij een huis aan te bellen voor hulp en wordt met spoed naar het Erasmus MC gebracht. Met loeiende sirenes worden zijn ouders en zus naar het ziekenhuis gebracht. Daar treffen ze hun kind, niet meer bij kennis. Hij is in de rug gestoken, zijn longen zijn geraakt en hij heeft veel bloed verloren. Ze zullen hem nooit meer wakker zien worden.

Joni een paar dagen voor zijn overlijden © Privé

'Ons grappige en eigenwijze mannetje'

Dagen later zitten Mariëlle (50) en Anton (49) thuis, gebroken van verdriet. "Hij gaat de deur uit en wordt doodgestoken," snikt Anton. Hij kan nauwelijks spreken zonder te breken. "De eerste twee dagen ben ik helemaal kwijt." Zijn zus is tijdelijk bij hen ingetrokken, want ze weten zich geen raad. Ook hun dochter Sharon (15) is zwaar getroffen door het verlies van haar broertje.

Joni was een jongen vol energie. "Hij was een clown, een grappenmaker. Geen dag was saai", zegt zijn moeder liefdevol. Tante Louise vult aan: "Lief en zeker ook een tikkeltje ondeugend. Een pestkoppie, maar gewelddadig was hij niet."

Anton nam zijn zoon graag mee op reis. Samen waren ze in Athene, onlangs nog op Ibiza. "We sprongen van de rotsen, samen lekker gek doen. Ik wilde hem de wereld laten zien." Bij die woorden stokt zijn stem. De herinneringen blijven, maar de toekomst samen is hem afgenomen.

Gekke vragen

Als kleine jongen stelde Joni zijn moeder al de gekste vragen. "Mama, wat heb je liever, een zoon met een hele, hele lange neus of zonder armen?" Die speelse kant verdween nooit. Op foto's trok hij gekke bekken, verwisselde stiekem zijn duim voor zijn middelvinger.

Hij kon aanhankelijk zijn, plakte graag aan zijn tante. Maar als ze samen een griezelfilm keken, kroop hij toch liever een beetje achter haar weg.

Joni tijdens een stedentrip met zijn vader naar Barcelona © Privé

Onveilig gevoel

Op school ging het niet goed. Joni was blijven zitten en opnieuw gestart in de eerste klas. "School boeide hem niet zo", zegt zijn moeder. "Hij voelde zich daar ook niet veilig." Gym vond hij leuk, techniek en wiskunde kon hij goed. "Maar voor Levensbeschouwing had hij een 1."

Een week voor zijn dood wordt Joni in Vlaardingen overvallen door een groepje onbekende jongens en beroofd van zijn telefoon. Maar er speelt meer, want in januari is hij zélf betrokken bij een poging tot beroving. Samen met de jongen die hem later om het leven zou hebben gebracht. Beide jongens worden verhoord, maar de politie seponeert de zaak.

Moeder Mariëlle en vader Anton zijn gebroken van verdriet © Rijnmond

'Blijf uit de buurt'

Mariëlle heeft haar zoon daarna verboden nog met de verdachte om te gaan. "Voor die jongen was iedereen bang op school." Toch gaat Joni die zondagmiddag die kant op. Waarom, blijft een raadsel. Zijn ouders vermoeden dat hij erin is gelokt.

Zondagochtend, uren voor de fatale steekpartij, vraagt Mariëlle haar zoon waarom hij steeds Tikkies betaalt aan hetzelfde rekeningnummer. "Is er iets aan de hand? Word je bedreigd of afgeperst?" Joni antwoordt ontwijkend. "Ik moest iemand nog betalen voor vapes, anders kreeg ik problemen."

Op andere school beginnen

Zijn vader denkt dat Joni meer weet, maar zwijgt. "Hij zei niks. Want als hij praat, krijgt hij shit."

Zijn ouders houden hem thuis van school. Ze zijn bang dat het fout zal gaan. Na de voorjaarsvakantie zou hij op een andere school beginnen. Zover heeft het niet mogen komen.

De familie plaatst op social media een oproep om in het wit naar de stille tocht te komen © Familie van Joni

Liefdevolle herdenking

Zaterdagavond is er een stille tocht voor Joni, vanaf het Bachplein naar het parkje waar hij werd neergestoken. De oproep is om in het wit te komen en witte bloemen of ballonnen mee te nemen. "Dit is alles wat we nog voor hem kunnen doen."

De dag na zijn dood staat Mariëlle op de plek van de steekpartij. Jongeren komen er samen, verslagen. "Dit kon toch niet gebeuren tussen twee vrienden, twee klasgenoten?" Daar drukt ze hen al op het hart: gebruik alsjeblieft zelf geen geweld.

Verkeerde moment, verkeerd persoon

"Joni was op het verkeerde moment, met de verkeerde persoon, op de verkeerde plek," zegt ze zacht. Haar stem hapert. "Onze puber was een echte puber die niet luisterde en hij zag nergens gevaar in." Ze zwijgt. Het verdriet is te groot.

Zaterdagavond wordt om 19:00 uur verzameld op het Bachplein in Schiedam. Een kwartier later start de stille tocht. Donderdagmiddag is de uitvaart in Schiedam, om 14:30 uur. Iedereen die afscheid wil nemen, is ook daar welkom.

Volgens de advocaat van de 13-jarige verdachte handelde zijn cliënt uit zelfverdediging en heeft hij enorme spijt. Hij heeft zijn klasgenoot in het parkje achtergelaten en is naar een eetafspraak in de buurt gegaan. Hij is aangehouden nadat zijn moeder belde dat hij direct naar huis moest komen.

Dit is een verhaal van onze mediapartner Rijnmond