Bewoners Snaayersflats Vlaardingen in tranen: ‘Ze laten ons wegrotten'

Naast de slechte staat van de woningen maken bewoners zich zorgen over instortingsgevaar, het ontbreken van een brandtrap en onjuiste energielabels. Zo vertelt een bewoner dat ze te horen kreeg dat haar woning energielabel B had, terwijl er nooit een meting was uitgevoerd. En die keuring is wel verplicht. Uiteindelijk bleek haar woning na een aangevraagde keuring geen energielabel B, maar label G te hebben.

Energielabels geven aan hoe energiezuinig een woning is, waarbij A (of A+++) het meest zuinig is en G het minst. Een woning met energielabel G heeft bijvoorbeeld slechte isolatie, enkel glas en verouderde verwarmingssystemen, wat leidt tot hoge energiekosten en een oncomfortabel binnenklimaat.

Energielabel D

Volgens hoogleraar Woningkwaliteit en Procesinnovatie Henk Visscher zijn woningcorporaties verplicht om binnen drie jaar een plan te maken voor woningen met een energielabel onder D. Dat plan moet gericht zijn op renovatie of sloop. “En ook dat is niet gebeurd.”

Meilissa, die al jaren in de wijk woont, heeft het gevoel dat woningcorporatie Waterweg Wonen, bewoners aan het lijntje houdt. “Vaak werd gezegd: we houden het op een laag pitje, want over drie jaar gaan we slopen.”  Dit verhaal begon in 2004, werd opgeschoven naar 2010 en vervolgens in 2025 herhaald. “Het komt er gewoon niet van.”

Onveilig gevoel

Steunraadslid Thijs Pince  van der Aa van ONS Vlaardingen snapt niet wat er misgaat. Hij zegt weinig klachten te krijgen over de woningcorporatie, “maar als je ze dan krijgt, dan zijn ze heel erg hevig.” Volgens het raadslid krijgen bewoners tegenstrijdige of ontwijkende antwoorden. “Het lijkt erop dat er bij Waterweg Wonen heel veel misgaat nu. En dat komt de bewoners niet ten goede.”

Melissa herkent dat en krijgt er een naar gevoel van. “Ik heb zoveel gebeld, gemaild, met de buren overlegd. Dan hangen we aan de telefoon of staan we aan de deur en worden we van het kastje naar de muur gestuurd.” “Het komt erop neer dat wij hier wegrotten, we zitten hier onveilig”, zegt Nina aansluitend.

Het maakt Melissa allemaal erg verdrietig, vooral omdat ze zo blij was dat ze eindelijk op zichzelf kon wonen. “Ik denk: waarom ben ik hier komen wonen? Had ik maar naar mijn overleden zus geluisterd, die zei: ‘Weet je het wel zeker?’”, zegt ze terwijl de tranen over haar wangen lopen.

Volgens Van der Aa is het belangrijk dat er echt naar de bewoners wordt geluisterd. “De bewoners hebben een duidelijke stem, ze weten precies waar het misgaat.” Hij pleit voor een commissievergadering waarin bewoners hun zorgen kunnen uitspreken en de wethouder daarop kan reageren. Want uiteindelijk willen de bewoners maar één ding: een veilige plek om te wonen.

Reactie Waterweg Wonen

Waterweg Wonen laat weten dat ze de zorgen over het achterstallige onderhoud zeer serieus nemen, maar dat ze de urgentie niet zo hebben gevoeld. Dit komt naar eigen zeggen doordat ze de wanhoop niet terugzien in het aantal meldingen. De corporatie geeft aan een onderzoek te starten en roept bewoners op om problemen te blijven melden.

Volgens de corporatie gaat het onderhoud gewoon door. Ze vermelden eerder verbeteringen te hebben doorgevoerd, zoals het verbeteren van isolatie in 1991, de plaatsing van rookketels in 2011, dak vervanging in 2015 en de installatie van mechanische ventilatie in 2020. “We begrijpen dat minder ventileren door hoge energieprijzen vochtproblemen kan verergeren en willen hier ook voorlichting over geven.”

De corporatie geeft aan dat er nooit een sloopbesluit is genomen en dat, gezien de woningnood, sloop geen logische optie is. “Wel werken we aan een transformatie naar een duurzame en prettige woonomgeving.”