Horror op Nieuwe Damlaan: verdachte schept man, sleurt hem mee en rijdt door

"Ik had glas in mijn ogen, glas in mijn haar en glas in mijn patta’s, die man ligt opeens onder mijn waggie." Het is een van de vele uitspraken die verdachte Imrane S. doet vanuit de gevangenis, in een opgenomen telefoongesprek. “Bro, ik zag die mannetje, die lag opeens op de weg, die dikkie vloog k*nkerhard op de voorruit”, zegt hij. De verklaring staat in schril contrast met wat Imrane eerder bij de politie verklaarde over het dodelijke ongeluk, dat op 2 juni 2024 plaatsvond.

De gestolen Seat Leon | Foto: Flashphoto

Vleermuis en Michael

Rond 03:00 uur ‘s nachts rijdt Imrane met twee vrienden in een gestolen grijze Seat Leon vanaf de Jozef Oreliosingel in Schiedam. Ze zijn onderweg naar het huis van Michael*, de man die achterin zit. Op de bijrijdersstoel zit ‘Vleermuis’. Michael wordt tien minuten voor het ongeluk thuis afgezet. Daarna rijden Imrane en Vleermuis door richting diens woning. Imrane wist dat de auto gestolen was en reed bovendien zonder rijbewijs. Dit was de reden dat Imrane besloot om extra hard te rijden.

De mannen rijden gemiddeld 80 kilometer per uur. Dat is 30 kilometer boven de toegestane snelheid. Ter hoogte van het Bijdorpplein en de Schiedamseweg proberen twee Poolse vrienden over te steken. Een van hen, een 48-jarige man, rijdt op een elektrische fiets. Het verkeerslicht knippert oranje. Ze besluiten over te steken, maar nog voor ze kunnen omkijken wordt de fietser vol geraakt door de grijze Seat.

Hulpdiensten komen massaal ter plaatse | Foto: Flashphoto

Extra gas

Imrane zegt dat hij het slachtoffer niet zag en daardoor niet op tijd kon remmen. Maar wat daarna volgt, is ronduit huiveringwekkend. De andere Poolse man, die ternauwernood wordt gemist, verklaart dat de bestuurder gas geeft. De fiets vliegt door de lucht, klapt tegen de voorruit en het slachtoffer wordt zeker vijf tot tien meter de lucht in geslingerd. Vervolgens rijdt de Seat met ijzingwekkende kilheid over hem heen.

Het slachtoffer ligt zwaargewond op de grond en komt vast te zitten onder de auto. Onderzoek toont aan dat hij met zijn gezicht naar beneden tussen de vier wielen ligt. Toch stopt de bestuurder niet, maar rijdt 330 meter verder naar een Tango-tankstation. Naar eigen zeggen had hij niet door dat de man nog onder de auto zat. De auto staat inmiddels schuin omhoog, de koppeling weigert en de bestuurder kan niet meer verder dan de eerste versnelling schakelen.

Forensisch experts doen onderzoek | Foto: Flashphoto

Lachen na ongeluk

Pas bij het tankstation, na een verkeersdrempel, valt het lichaam onder de auto vandaan. Imrane stopt kort, kijkt uit het raam en zegt later bij de rechtbank: “Ik kon mijn ogen niet geloven.” Toch belt hij geen hulpdiensten. Hij laat de zwaargewonde man achter. Hulpverleners arriveren kort daarna en proberen het slachtoffer te reanimeren. Maar de man overlijdt aan zijn ernstige verwondingen: meerdere schedelbreuken, hersenbeschadiging, interne bloedingen, gebroken halswervels, borstbeen en schouderbladen.

Imrane is dan al verdwenen. Camerabeelden tonen hoe hij met Vleermuis terugrijdt naar de Jozef Oreliosingel, waar ze zich bij vrienden voegen. Ze lachen, lopen het portiek in en uit, en Imrane belt nog iemand voordat hij in een Ford Fiesta stapt. Terwijl de politie met speurhonden zoekt, wordt hij in de flat aangetroffen. Imrane zegt dat hij niet degene is die ze zoeken. Pas de volgende dag meldt hij zich bij de politie.

Agent doet onderzoek op de plaats van het incident | Foto: Flasphoto

Tekst op wc-papier

Bij zijn verhoor geeft hij toe het slachtoffer te hebben aangereden. Maar hij dacht dat het oranje knipperlicht betekende dat hij voorrang had, en meende dat het ‘voorwerp’ onder de auto een fiets was. Pas bij het tankstation ziet hij het hoofd van die man, verklaart hij. Uit paniek reed hij door. Hij meldde zich pas de volgende dag. Naar eigen zeggen, omdat: “Ik mijn moeder en zusjes in de ogen wilde kunnen kijken."

In de gevangenis probeert Imrane vervolgens verwarring te zaaien. In gesprekken met vrienden zegt hij dat hij niet de bestuurder was. Tegelijkertijd stelt hij dat hij niet anders kon: “Misschien had ik stuur naar links of rechts kunnen doen, maar dan had ik zelf niet meer geleefd.” Bovendien belandt hij kort in een isoleercel nadat hij met wc-papier de woorden ‘Morgen ben ik dood’ op de muur plakt.

Verminderd toerekeningsvatbaar

Tijdens de zitting verklaart hij dat hij ‘de kluts kwijt was’. Uit psychologisch onderzoek blijkt dat Imrane kampt met concentratieproblemen en middelengebruik. Dit zou mogelijk wijzen op verminderde toerekeningsvatbaarheid. Toch staat hij terecht voor doodslag, poging tot doodslag, het verlaten van een slachtoffer en witwassen.

Zijn advocaat vraagt vrijspraak voor doodslag en poging tot doodslag, maar erkent dat het gedrag van zijn cliënt een ernstige verkeerssituatie heeft veroorzaakt. De advocaat wijst erop dat Imane een blanco strafblad heeft en zichzelf heeft gemeld. Als er toch een celstraf wordt opgelegd, vraagt hij om maximaal één jaar.

Hulpdiensten doen onderzoek | Foto: Flashphoto

Tien jaar rijontzegging

De officier van justitie ziet geen opzet tot doodslag, maar stelt dat er sprake is van voorwaardelijke opzet. De exacte toedracht van de verwondingen is niet meer vast te stellen. Wel acht ze bewezen dat Imrane te hard reed, de auto bewust gebruikte terwijl die gestolen was, en het slachtoffer aan zijn lot overliet. Voor de gestolen auto werd overigens een schadevergoeding van ruim 1200 euro geëist, deze vordering wijst de officier af.

De familie van het slachtoffer in Polen heeft geen claim voor een schadevergoeding ingediend. Toch vraagt de rechtbank of Imrane een brief zou willen sturen. Dat wil hij. Hij wil ook contact zoeken met de eigenaresse van de gestolen auto.

De officier eist zes jaar gevangenisstraf en tien jaar rijontzegging. De verdediging noemt dit te zwaar en pleit voor een kortere celstraf en een lagere rijontzegging, omdat deze pas na de detentie zou ingaan.

Tot slot richt Imrane zich tot de rechtbank: “Nogmaals spijt het mij heel erg”, zegt hij.

De rechtbank doet op 27 mei uitspraak.