Moeder beschuldigt man van ontucht dochter, maar belandt zelf in cel

Een getuige verklaart dat hij de oudere man op een kade zag. Volgens de getuige wreef de oude man over de rug van het meisje en keek hij haar daarna nog een tijd na. Het meisje rende vervolgens huilend naar de getuige, die meteen de politie inschakelde. Sara komt kort daarna ter plaatse. De getuige hoort haar zeggen: “Als ik hem tegenkom, dan steek ik hem dood.”

Sara besluit direct naar de woning van de oudere man te gaan. Ze belt aan en confronteert hem met de beschuldiging dat hij aan haar dochter heeft gezeten. Wat volgt is een fysieke confrontatie. Wie de eerste klap uitdeelt blijft onduidelijk, maar vaststaat dat ze in de gang met elkaar op de vuist gaan.

Rollen door glas

Beiden slaan, duwen en trekken. Ze raken verwikkeld in een gevecht dat zich verplaatst naar de portiekgang. Op een gegeven moment vechten ze door tot aan een glazen deur. De vrouw van de oudere man bemoeit zich er inmiddels ook mee en probeert het gevecht nog te stoppen. Een man die met Sara mee is, probeert tussenbeide te springen. Maar het wil niet meer baten en Sara trapt de deur in. Zij en de man vallen op de grond en rollen samen door het glas.

Sara verklaart dat de man haar aan haar haren meesleept door de gang. Ze raakt gewond aan haar voet door glasscherven. De advocaat van Sara laat een foto zien, waarop inderdaad een blauwe voet te zien is. De man loopt op zijn beurt meerdere verwondingen op, waaronder een steekwond van één centimeter bij zijn linker tepel en letsel aan zijn neus, rug, bovenarm en bovenbeen.

Bloedspoor 

De politie arriveert snel. In het trappenhuis zien agenten een bloedspoor dat naar de voordeur leidt. Binnen treffen ze de man aan op bed, met verwondingen aan zijn buik en gezicht die volgens de agenten vermoedelijk door steken zijn veroorzaakt. Maar het mes is dan nog nergens te bekennen.

De politie brengt de man naar het ziekenhuis en houdt Sara korte tijd later aan in de Lekstraat in de Schiedamse wijk De Gorzen. Ze verdenken haar van poging tot moord, poging tot doodslag en vernieling. Maar Sara ontkent en zegt dat het allemaal niet haar bedoeling was; ze wilde de man confronteren en vragen wat hij gedaan had. Ook zegt ze dat ze veel eerder had moeten weggaan.

DNA

Sara wordt meegenomen naar het bureau en daar vragen agenten waar het mes is, wat volgens de advocaat van Sara impliceert dat er een steekwapen in het spel zou zijn geweest. Sara zegt daarop dat ze geen idee heeft en niets weet van een mes. Daarna vinden de agenten een mes bij de man thuis. Maar opvallend genoeg zit er op de punt van het mes alleen DNA van de oudere man en niet van Sara. De politie houdt haar twee weken vast, maar schorst daarna haar voorlopige hechtenis.

De officier van justitie stelt dat er geen sprake is van poging tot moord of doodslag, omdat het slachtoffer geen zwaar lichamelijk letsel oploopt. Wel acht zij bewezen dat Sara hem zwaar mishandelt, gezien de steekwonden die de man heeft. De officier verwijt Sara dat ze niet weggaat van de woning. “Mevrouw heeft niet de keuze gemaakt om weg te gaan. Ze is de gang ingegaan, en daar escaleerde het”, aldus de officier. Ze acht noodweer uitgesloten.

DNA is het erfelijk materiaal in mensen en vrijwel alle andere levende organismen. Het bevat de genetische code die bepaalt hoe het lichaam functioneert en zich ontwikkelt. Elk mens heeft uniek DNA, waardoor het vaak wordt gebruikt in forensisch onderzoek om personen te identificeren. Sporen van DNA, zoals in bloed, speeksel of huidcellen, kunnen bijvoorbeeld worden aangetroffen op een wapen of op kleding.

Medische situatie

Tegelijkertijd houdt ze rekening met verzachtende omstandigheden: het incident is drie jaar geleden, op 28 juni 2022, gebeurd. Bovendien zijn er geen nieuwe meldingen geweest van geweld en heeft Sara geen strafblad. Gezien haar medische situatie ziet de officier af van een werkstraf. De strafeis luidt: acht weken cel, waarvan zes voorwaardelijk, met een proeftijd van één jaar. Daarnaast eist zij 1500 euro schadevergoeding: 1000 euro voor het laminaat en 500 euro voor de muur.

De advocaat van Sara pleit voor vrijspraak. Zij benadrukt dat ook het slachtoffer zich niet correct gedraagt. Volgens de advocaat passen de verwondingen van het slachtoffer bij het rollen door glas, net als die van Sara. En in het proces-verbaal valt nergens iets te lezen over steekwonden. “De steekwond is slechts één centimeter, terwijl het lemmet twintig centimeter lang is”, daarmee legt de advocaat nogmaals de nadruk op dat de verwondingen eerder van het glas dan van een mes afkomstig zijn.

Geen handschoenen

Tot slot benadrukt de advocaat dat er weliswaar DNA van de man op het mes zit, maar geen enkel spoor van Sara. “Geen DNA, geen bloed – niets. Geen van beiden droeg handschoenen”, zegt de advocaat. Volgens haar gaat de politie ten onrechte uit van een steekincident. “Als er niet is gestoken, kan er ook geen sprake zijn van een voornemen tot steken.” Voor het geval de rechtbank toch tot een veroordeling komt, doet zij een beroep op noodweer.

Tot slot stelt ze dat een onvoorwaardelijke straf geen zin meer heeft. Sara leeft al drie jaar in vrijheid, en dat zonder nieuwe incidenten.

De rechtbank Rotterdam doet op 10 juni uitspraak.

*De naam van de verdachte is in dit artikel gefingeerd in verband met de privacy.