Vlaardinger Piet (72) leerde Bruce Springsteen Nederlands en trapte een balletje met Take That

Het woord beveiliger doet vermoeden dat Van Aarden zich vooral bezighoudt met de openbare orde rondom Ahoy, maar die interpretatie van het begrip is niet terecht. Eigenlijk is Van Aarden meer een gastheer; hij is meestal te vinden in de buurt van de artiesteningang van Ahoy. De entree is waar de artiesten arriveren, dat is zijn domein.

“Daarom ken ik ook ontzettend veel mensen", zegt Van Aarden. Wie met hem een rondje loopt door Ahoy, de plek waar hij sinds 1992 werkt, merkt al snel dat het geen loze woorden zijn. Althans, het zijn vooral ook de mensen die hém kennen. En niet alleen binnen de muren van Ahoy is Van Aarden een bekend gezicht, ook ver daarbuiten.

'BN'er onder de BN'ers'

Het was zanger Jeroen van der Boom die ooit eens samenvatte wat veel mensen eigenlijk al langer wisten. “Hij zei tegen me: ‘Piet, wist je dat je een BN’er bent onder de BN’ers?’ Zover gaat dat al.”
Of het nu gaat om Lee Towers of Frans Bauer, Van Aarden zag ze nog net niet vaker dan zijn eigen buren. En dan gaat het enkel nog om artiesten van eigen bodem. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is, zag de Vlaardinger ook vele wereldsterren passeren. Van The Rolling Stones tot Janet Jackson en van AC/DC tot Bruce Springsteen.

“Springsteen heb ik nog Nederlands geleerd in zijn kleedkamer. Hij wilde wat Nederlandse woorden leren voor hij het podium op ging. Op de laatste dag vroeg ‘ie: ‘Joh Piet, wil je een cd’tje?’ Nou, graag. Heeft ‘ie er nog een handtekening op gezet. Die heb ik nog steeds.”

Foto: Rijnmond

Snackbar

Van Aarden heeft thuis inmiddels zo ongeveer meer cd’s liggen dan kledingstukken. “Ik heb er zoveel, dat wil je niet weten. En ik heb er nog nooit één gekocht. Laatst kreeg ik nog een lp van Andreetje Hazes. Zomaar.”

Het moge duidelijk zijn dat Van Aarden, die in een ver verleden een eigen snackbar runde, weinig alledaagse dingen meemaakt. “Iedereen zegt ook: 'Je moet een boek schrijven.' Maar ja, daar moet je maar net zin in hebben. En je moet ook de chronologie weten. Ik kan dat niet meer helemaal terughalen.”

Dat betekent niet dat hij geen mooie anekdotes meer kan terughalen. Even graven en het volgende verhaal dient zich alweer aan. Bijvoorbeeld dat hij in de tijd dat Take That nog een band was ook weleens een balletje trapte met Robbie Williams, de Britse popster die later ook solo furore maakte.

Vrienden met Toto

Zijn allereerste concert? “Dat is volgens mij Toto geweest. Dat zijn later ook vrienden van me geworden.” Pardon, vrienden? Er zijn Vlaardingers die in hun leven genoegen nemen met minder. “We gingen gewoon heel goed met elkaar om”, vervolgt Van Aarden.

“Op een gegeven moment heb ik op North Sea Jazz in Curacao gewerkt, waar ook Toto zou komen. Ik kwam drummer Simon Phillips al tegen en zei: 'Niet tegen Steve Lukather (de gitarist en zanger van de band, red.) zeggen dat ik hier aan het werk ben.' Ze komen aan en hij zegt: ‘Peto, what the fuck are you doing here?’ Ik zeg: Working.'”

Broederliefde

Ook al is er getalsmatig steeds vaker sprake van een generatiekloofje tussen Van Aarden en de artiesten die hij voorbij ziet komen, ook met de jongere generatie kan hij het prima vinden. Hij pakt zijn telefoon er weer bij.

“Dat is Edson, van Broederliefde. Zo’n lieve jongen. Hij zegt op een gegeven moment tegen mij: ‘Piet, ik wil met je op de foto.' Die foto heeft ‘ie ook op hun site gezet met een verhaal erbij: ‘Dit is onze favoriete portier Piet.'"

Piet samen met Edson van Broederliefde © Rijnmond

Janet Jackson

Als Van Aarden één artiest mag noemen die hij heel graag nog eens zou willen ontvangen, is hij resoluut. “Janet Jackson. Ik zou het heel fijn vinden als zij nog eens langskomt. Ik heb met haar een hele leuke tijd gehad.”

De jongere zus van Michael Jackson vond hij vooral ‘super lief’, maar uiteraard maakte hij ook met haar een en ander mee. “Op een vrijdagavond wilde ze gaan stappen”, vertelt Van Aarden.

“Dus ik zei: 'Nou, da’s goed. Ik ga wat regelen.' Zijn we naar Nighttown gegaan. Daar hebben we met haar danseressen, beveiliging en een collega van me in de basement gezeten. Toen het sloot, zijn we naar het Hilton Hotel gelopen. Gelopen hè, kun je je nu niet voorstellen. Zo door de keuken heen naar de kamer. Dat was in 1997. En in 1998 was ze hier nog eens met de TMF Awards.”

Veel veranderd

Als Jackson nog eens naar Ahoy komt, zal ze het gebouw niet meer herkennen. Niet zozeer omdat het al zolang geleden is dat ze er voor het laatst was, maar met name omdat er de laatste jaren zo gigantisch veel is veranderd. Neem alleen al de Arena, die een flinke upgrade onderging en in capaciteit groeide van 13 duizend naar 17 duizend mensen.

Of wat te denken van congrescentrum RACC of de multifunctionele muziek- en theaterzaal RTM Stage die werden gebouwd. Het betekende nogal wat voor het oppervlak van Ahoy. “Het is nu drie keer groot als het was”, zegt Van Aarden.

Tien jaar geleden overleed zijn vrouw Gertruud. Die gebeurtenis was een van de redenen waarom hij dacht: doorwerken. “Zeker”, zegt hij. “Alleen thuis zitten is niks hè. Dan komen de muren op je af. Dat schiet niet op.”

Mark Rutte

Liever bevindt hij zich op de plek waar hij zo graag is: in Ahoy. De plek waar zelfs voormalig minister-president Mark Rutte nog even in de beveiliging werkte, evenals Ted van der Parre, de sterkste man van Nederland, vertelt Van Aarden.

Door het gros van de muzikanten werd hij tijdens zijn carrière met veel respect behandeld. Toch maakte hij ook weleens minder plezante ontmoetingen mee.

Piet (links) in beeld tijdens een show in Ahoy © Privé

“Ik heb met de Stones gewerkt, voor AC/DC gewerkt. Die mensen hebben het wel gemaakt in de wereld, volgens mij. Als ik dan af en toe bandjes tegenkom in Nederland die denken ze het al helemaal zijn, denk ik weleens: 'Jongens, denk eens na.' Er zijn er ook bij die geen gedag zeggen, dat je denkt: 'Wie ben jij dan?' Daar kan ik nooit zo goed tegen. Ik ben ook een mens."

'Ik ga gewoon door'

Het is ook een van de redenen waarom Van Aarden geen boek wil schrijven, zegt hij. "Als ik echt alles opschrijf wat ik weet, heb ik problemen.”

En daar is Van Aarden niet op uit. Nee, liever tuft hij zonder achterom te hoeven kijken nog vele jaren op zijn scooter vanuit Vlaardingen naar Rotterdam-Zuid. “Niet door de stad. Ik ga lekker door de Benelux. De Erasmusbrug haat ik. Veel te druk.”

En de drukte in Ahoy? Van Aarden kan er geen genoeg van krijgen. “Ik vind het heerlijk. Er is naar mijn idee geen fijner bedrijf om voor te werken. Ik doe dit al 33 jaar en vind het nog steeds leuk. Ik ben nu 72 jaar en ga gewoon door.”

Dit is een artikel van onze mediapartner Rijnmond.