Westwijk begint langzaam op te krabbelen: ‘Mensen zijn verdwaald in het systeem’

Het doel van het nationaal programma is helder. “We willen in twintig jaar tijd zorgen dat kinderen in de Westwijk evenveel kansen hebben als kinderen in de rest van Vlaardingen”, aldus programmadirecteur Freek de Haas. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want de uitdagingen zijn groot. In 2022 leefden 12 procent van de kinderen in de Westwijk in een bijstandshuishouden en waren 13% van de ouders laaggeletterd.

Ook op IKC Prins Willem-Alexander zien ze problemen bij leerlingen en hun ouders. “Armoede is het grootste probleem in de Westwijk”, vertelt Marieke Wolgen, directeur van de school. “Ouders hebben heel veel zorgen. Dat gaat over rekeningen, maar ook over bijvoorbeeld relaties”, aldus Sameena Khan. Zij is brugfunctionaris op de school: het eerste contactpersoon van ouders voor problemen binnen en buiten school. “Als ouders zorgen hebben kunnen ze minder goed voor de kinderen zorgen.”

Broodjes smeren

“Ook zijn er veel ouders zonder werk die thuis zitten. Daardoor doen zij niet echt mee aan de maatschappij”, vult Wolgen aan. Daarom worden ouders bij IKC Prins Willem-Alexander, via het nationaal programma, uitgenodigd om lunch te maken voor alle leerlingen. Op vrijdag 12 september gaan er zo’n 65 broden doorheen om de kinderen niet met een lege maag in de klas te laten zitten.

“Ze komen hierheen en ze ontmoeten andere ouders”, vertelt Wolgen. “Op een laagdrempelige manier ontstaat er verbinding en durven ze eerder naar mij toe te komen als er wat is”, aldus Khan. En soms levert het zelfs een grotere verandering op volgens Wolgen. “Het kan leiden tot andere vrijwillige baantjes of zelfs tot een betaalde baan. Nou dan vieren wij dat hier ook met elkaar.”

Ouders op IKC Prins Willem-Alexander maken lunch voor de leerlingen | Foto: Twee

‘Komen mijn kinderen uit huis halen’

Het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid duurt nog tot 2042. Voor in de toekomst zijn er al tientallen miljoenen euro’s aan subsidies binnengehaald voor woningbouw in de Westwijk. Momenteel richt Wij de Westwijk zich ook op de relatief kleinere zaken, maar ziet dat niet iedereen staat te springen om hulp. “Het is nogal wat om open te zijn over geldzorgen”, aldus De Haas. “Zeker tegenover professionals, mensen zijn bang dat jeugdzorg dan kinderen uit huis komen halen.”

In de wijk zijn al wat tastbare zaken te zien zoals dertig wijkambassadeurs, een veiligheidspost en de zogenaamde ‘rupsengroep’. “Daar zitten kinderen van 4 jaar in die nog niet naar de basisschool kunnen”, vertelt wethouder Jacky Silos. “Door hun thuissituatie kunnen zij niet met speelgoed spelen of netjes in een kring zitten. Normaal zouden deze kinderen vaak helemaal niet naar school gaan, maar deze kinderen maken hem straks gewoon af.”

Het begin is er volgens de betrokken, maar het werk is nog lang niet klaar. “Er moet nog heel veel gebeuren, maar we zijn op de goede weg”, aldus Wolgen. Silos is positief over het nationaal programma en hoopt de komende jaren nog meer tastbare resultaten te halen. “Ik denk dat we de komende jaren nog meer effecten zullen zien op kleine schaal.”