Pleegouders in de rechtbank: ‘Heftig om deze mensen te moeten zien’

Daisy en John zien beide lijkbleek, hebben vettig zwart haar en zijn beide volledig in het zwart gekleed. Gedurende de zitting blijven de twee strak voor zich uit kijken. Tijdens een schorsing zegt John één zinnetje tegen Daisy, voor de rest praten ze niet met elkaar. Visser vertelt dat de biologische moeder van het pleegmeisje meekeek met een videoverbinding. “Ze vindt het heel heftig om deze mensen te moeten zien.”

“We hebben vooral de achterkant gezien”, vervolgt Visser, die vertelt dat de moeder emotioneel heeft gekeken naar de twee. “Ik zal de krachttermen van haar achterwege laten. De hele situatie roept heel veel vragen bij haar op.”

Rechtbanktekening van de verdachten tijdens de rechtszitting op 3 oktober in Rotterdam | Foto: ANP

‘Emotioneel onverteerbaar’

Tijdens de laatste voorbereidende zitting wordt duidelijk dat de twee pleegouders niet meer verdacht worden van poging tot doodslag. Volgens Reinier van Loon, de officier van justitie, is niet duidelijk te zeggen waardoor het hersenletsel van het meisje is ontstaan. “Ook is niet duidelijk of de val van de trap een ongeluk of opzet was. In het geval van opzet zou ook niet duidelijk zijn wie haar zou hebben geduwd.”

Volgens Visser doet dit veel met de moeder. “Het is een klap in haar gezicht. Zij heeft haar kind voor dood aangetroffen in het ziekenhuis, mishandeld en toegetakeld door twee pleegouders. Leg dan maar eens aan de moeder uit dat dit geen poging tot doodslag is. Juridisch is het uit te leggen, maar emotioneel is dit onverteerbaar.”

Vanaf 6 november start de inhoudelijke behandeling in de zaak en wordt meer duidelijk over de strafeis. “De moeder kijkt er naar uit, maar ziet er ook tegen op”, vertelt Visser. “De moeder is het dossier aan het lezen, dat is natuurlijk ongelofelijk heftig. Ze hoopt over een maand antwoorden te krijgen. Na de strafzaak kan je op een manier toch weer een klein beetje verder met je leven.”