Deurbellendief voor de rechter: ‘Ik flikkerde ze gewoon in de sloot’

Van D. heeft inmiddels een vaste woonplek in Breda, maar verbleef in het voorjaar regelmatig in Vlaardingen. In de nachten van 21 op 22 april en van 5 op 6 mei nam hij minstens zes videodeurbellen mee of probeerde hij ze los te trekken bij woningen aan de Sperwerlaan.

Van D. vertelt tijdens de zitting dat hij geen duidelijke reden had: "Ik heb geen idee waarom ik dat gedaan heb." Hij zegt dat hij die avonden dronken was en dat hij de deurbellen stal om ze door te verkopen "Nee, die flikkerde ik in de sloot", antwoordt hij als de rechter vraagt of hij er geld voor kreeg.

 “Die dingen hangen daar voor de veiligheid, misschien vond u het niet zo fijn dat u werd gefilmd?” vraagt de rechter zich hardop af. Meneer zegt dat hij het inderdaad niet fijn vond dat hij werd gefilmd. “Het had niets te maken met dat u op een later moment iets met de auto’s van plan was?” zegt de rechter vervolgens. Dit ontkent meneer.

Bewoners in de straat waren destijds geschrokken en vroegen zich af wat het doel was. "Misschien is het pesterij", vertelde een buurtbewoner eerder tegen Twee. "Of misschien doet iemand dit om later een overval te plegen, zonder dat er beelden zijn."

Meer zaken op zijn naam

De videodeurbellen zijn niet de enige delicten waar hij op vrijdag 28 november voor terecht staat. Van D. reed op 14 november 2024 zonder rijbewijs in een auto die niet van hem was. Dat heeft hij volgens de rechter al vaker gedaan.

Vijftig euro

Daarnaast wordt hij gelinkt aan meerdere diefstallen. Op 20 januari ging er in Vlaardingen een tas met gereedschap, laptops en andere spullen mee. Van D. zegt dat hij de tas in het gras zag liggen. "Heb ik verkocht en drugs voor gehaald", vertelt hij. Hij kreeg naar eigen zeggen vijftig euro hiervoor.

Op 9 februari zou hij in Berkel en Rodenrijs een minibike en gereedschap hebben meegenomen. De politie vond sporen van zijn bloed en zijn telefoon straalde aan op een zendmast in de buurt. Maar van D. herinnert zich hier niks meer van.

Ook op 11 februari pakte hij gereedschap uit een auto. Op de vraag van de rechter of hij vaker aan auto’s voelde, knikt Van D.. Toch zegt hij dat het niet vaak gebeurde.

‘Waar ben ik mee bezig?’

Van D. vertelt openlijk over zijn verslaving. Hij gebruikt al sinds jonge leeftijd drugs, vooral GHB. Inmiddels zou hij al maanden clean zijn: "De laatste keer dat ik werd aangehouden dacht ik: waar ben ik mee bezig?"

De rechter leest voor uit een rapport waar onder andere instaat dat hij last heeft van agressieproblemen, zoekt hij graag risico’s op en heeft hij waarschijnlijk ADHD. Van D. staat op een wachtlijst bij de GGZ. "Ik zit nu veel thuis. Ik wil niet dat het escaleert."

Zijn advocaat vult aan dat hij depressief werd en daardoor verder afgleed. De verdachte zit tijdens dat verhaal zenuwachtig te tikken met zijn voet. "Hij kwam uit het gat dat hij niet meer wilde leven", zegt de advocaat.

De officier van justitie eiste een taakstraf van 200 uur en één maand voorwaardelijke celstraf. Voor het rijden zonder rijbewijs eist zij twee weken hechtenis.

‘Meneer kan wel een poosje achter de deur’

De rechter verraste aan het einde van de zitting met een andere beslissing. "Voor aanvang dacht ik: meneer kan wel een poosje achter de deur", zegt ze. “U pakt steeds werkbussen, mensen die werken die hun spullen nodig hebben en daardoor niet naar hun werk kunnen”, zegt de rechter tegen van D. terwijl hij haar aankijkt. “U kwetste mensen gewoon op deze manier”, vult ze nog aan.

Toch ziet ze ook omslag bij de verdachte. "Ik vind het fantastisch dat u zegt dat u gestopt bent." Maar de rechter hoopt door een hogere voorwaardelijke celstraf te eisen dat van D. dat ziet als een waarschuwing. Van D. krijgt daarom vier maanden voorwaardelijke celstraf met een proeftijd van vier jaar. De taakstraf wordt juist lager dan de eis: vijftig uur. "Niet om u te matsen, maar zodat u op uzelf kan focussen." Verder zal van D. één week onvoorwaardelijk in hechtenis moeten voor het rijden zonder rijbewijs.

Van D. knikt terwijl het vonnis wordt uitgesproken. "Ik hoop dat u hiermee een steuntje in de rug krijgt", sluit de rechter af.