Van Schiedam naar Den Haag: een bewogen jaar voor Anouschka Biekman

Biekman is inmiddels zevenenhalf jaar actief in de politiek. Het afgelopen jaar waren de derde Tweede Kamerverkiezingen die zij meemaakte. Twee keer eerder werd ze al benaderd om landelijk verkiesbaar te zijn, maar toen was ze net wethouder en raadslid in Schiedam. “Dat voelde toen te snel”, blikt ze terug. Nu haar wethouderschap ten einde liep, ontstond er ruimte om te kijken wat een plek op de lijst zou brengen. Niet omdat ze per se weg wilde uit Schiedam, maar omdat ze nieuwsgierig was naar haar impact op landelijk niveau.

Die ambitie had een duidelijke motivatie. “De lokale politiek krijgt steeds minder budget vanuit Den Haag”, zegt Biekman. “Ik wilde juist daar mijn stem laten horen, om meer aandacht te vragen voor wat dit betekent voor gemeenten.” Dat ze met plek 16 op de lijst van D66 daadwerkelijk de Kamer zou binnenkomen, had ze niet voorzien. “Ik rekende erop dat het misschien over een paar jaar zou lukken.”

‘Wat is dit?’

De verkiezingsavond verliep dan ook als een achtbaan. Toen D66 eerst richting de 17 zetels leek te gaan, werd het ineens realistisch. “En toen hoorde je opeens 26 zetels. Dan denk je echt: wat is dit?” Volgens Biekman speelde partijleider Rob Jetten daarin een cruciale rol. “Hij heeft het fantastisch gedaan. Nederland was toe aan een positievere manier van politiek bedrijven.”

Na de overwinning volgde een hectische periode. Op 11 november zat Biekman nog in een lange raadsvergadering in Schiedam. Pas rond 03:00 uur ’s nachts werd haar opvolger Jarle Lourens geïnstalleerd. Enkele uren later moest ze alweer in Den Haag zijn voor haar eigen beëdiging als Kamerlid. “Die weken daarvoor waren echt gekkenhuis”, vertelt ze lachend. “Ik heb het overleefd op espresso en Red Bull.”

Spotlight

De overgang naar Den Haag voelde als een sprong in een andere werkelijkheid. Tijdens de eerste fractievergadering werd ze geconfronteerd met camera’s van alle grote nieuwszenders. “Je weet wel wat je kunt verwachten, maar als je daar binnenloopt en alle camera’s op je gericht zijn, denk je echt: wat gebeurt hier?” In Schiedam was ze een bekende bestuurder; in Den Haag begon alles opnieuw. Nieuwe procedures, een nieuwe fractie, een nieuwe rol. “Het is echt een nieuwe baan.”

Toch voelt die nieuwe baan inmiddels vertrouwd. Biekman heeft een portefeuille die dicht bij haar eerdere werk ligt: mbo, de participatiewet, armoede en schulden, arbeidsomstandigheden en kinderopvang. “Ik stel nu vragen in plaats van dat ik bestuurder ben”, zegt ze. “Dat schakelen kost tijd, en die geef ik mezelf ook.”

Zaadjes planten

Vooruitkijkend denkt ze na over haar zogenoemde ‘maidenspeech’, die in februari gepland staat. Die zal gaan over wie zij is als mens en waarom ze de politiek in is gegaan. “Ik denk er al over na, maar hij is nog niet geschreven.”

Haar missie blijft helder: de lokale politiek zichtbaar maken in Den Haag. Ze wil zaadjes planten voor betere gemeentelijke financiën en meer realistische wetgeving rond jeugdzorg en de participatiewet. “Er zijn veel plannen vanuit de Kamer, maar wat betekenen die concreet voor gemeenten? Daar wil ik scherp op zijn.”

Voorlopig bevindt Biekman zich nog in wat ze zelf de ‘verwonderingsfase’ noemt. Die zal pas verdwijnen wanneer er een stabiel kabinet zit en het politieke leven weer normaliseert. Wanneer 2026 voor haar geslaagd is? “Als ik mooie stappen heb kunnen zetten in zichtbaarheid en invloed voor de lokale praktijk”, zegt ze. “Dan is dit avontuur meer dan de moeite waard geweest.”