Kunstwerk over slavernijverleden onthuld, maar ook opnieuw gesloopt

Het kunstwerk, een initiatief voortgekomen uit het project 150 dichtregels, bestaat uit teksten van Schiedammers die reflecteren op 150 jaar afschaffing van de slavernij. Wethouder Anouschka Biekman benadrukt tijdens de onthulling van het kunstwerk hoe belangrijk het project is om mensen met elkaar in dialoog te brengen: “Alleen door dialoog kom je met elkaar in verbinding”, zegt ze. Toch is het kunstwerk vanaf het begin onderwerp van debat geweest, onder andere in de gemeenteraad. Er werden vragen gesteld over de herkomst van het kunstwerk.

'Drie generaties'

Volgens kunstenaar Milou van Ham zijn de teksten zorgvuldig geselecteerd om de impact van het slavernijverleden voelbaar te maken. “Het geeft goed aan dat slavernij slechts drie of vier generaties teruggaat”, legt ze uit.

De vernielingen zijn een groot probleem, aldus wethouder Biekman. Ze noemde het "onacceptabel" dat men zijn ongenoegen over een kunstwerk op deze manier uit. “Je blijft met je handen van kunst in de openbare ruimte af”, stelt de wethouder. De gemeente heeft al aangifte gedaan van de eerste vernieling toen de mal van het kunstwerk in de haven werd gegooid. Ook van het tweede incident waar de definitieve letters gestolen zijn wordt aangifte gedaan.

'Uit de lucht komen vallen'

Projectleider Jarle Lourens toonde zich verbaasd over de raadsvragen. Volgens hem is er in anderhalf jaar veelvuldig over het kunstproject gecommuniceerd. Hij betreurt dat negatieve geluiden vaak meer aandacht krijgen: “Het lijkt net alsof dit uit de lucht is komen vallen, terwijl er zoveel gesprekken en workshops zijn geweest.”

Biekman hoopt dat het kunstwerk aan de haven een plek wordt waar mensen samenkomen om te reflecteren. “Kunst zet aan tot nadenken, ik hoorde de kunstenaar zeggen dat het kunstwerk staat voor reflecteren net als het water waar het boven hangt.” Lourens denkt dat veel Schiedammers blij zijn met het kunstwerk. “Wat ik kwalijk vind is het sentiment dat is gecreëerd dat Schiedammers hier niet op zitten te wachten. Ik durf te zeggen dat een deel van de Schiedammers hier niet op zit te wachten, maar heel veel Schiedammers ook wel. Dat mag er allebei zijn.”