Biologische moeder mishandeld pleegmeisje wist niet waarom dochter uit huis werd geplaatst

“De meisjes stonden onder toezicht en woonden bij hun moeder”, vertelt Kamphuis. “Twee dagen voor het einde van de ondertoezichtstelling zijn de meisjes plotseling uit huis geplaatst. Het is de biologische moeder nooit duidelijk geworden waarom ze uit huis werden geplaatst.” Ook vindt de moeder het, volgens Kamphuis, gek dat later haar jongste dochter zonder toezicht bij haar kon wonen, terwijl haar andere dochter in het pleeggezin moest blijven.

Volgens Kamphuis mag de biologische moeder een half uur per week haar dochter bezoeken, samen met het jongere zusje van het meisje. “Het contact met haar zusje is voor het meisje heel positief.” De moeder is niet tevreden over het contact met de verschillende organisaties, zegt Kamphuis. “De moeder miste de menselijkheid en het ‘naast haar staan’.”

Toen haar dochter in het pleeggezin verbleef ervaarde de biologische moeder de communicatie met het pleeggezin als moeizaam. “Het contact is vrij snel spaak gelopen. De moeder had een naar onderbuikgevoel over de situatie. De pleegouders hebben het op scherp gezet door de biologische moeder van een aantal zaken te beschuldigen. Toen kozen de organisaties voor meer afstand”, aldus Kamphuis.

‘Niet naar rechter geluisterd’

Kamphuis vertelt dat de uithuisplaatsing van de twee meisjes vrij plotseling verliep. “Het gezin stond onder toezicht. Twee dagen voordat het toezicht afliep werden haar twee dochters uit huis geplaatst. Moeder geeft aan mij aan dat voor haar niet duidelijk was waarom dit gebeurde.” Na de uithuisplaatsing komen de meisjes in een crisispleeggezin, waar het eigenlijk best goed ging. “Moeder vroeg of dat verlengd kon worden, maar dat kon niet. Toen zijn ze doorgeplaatst.”

Over die doorplaatsing vertelt Kamphuis ook nog een saillant detail. “In de familie was er ruimte voor een netwerkplaatsing (waarbij een kind bij een kennis/familie komt inwonen, red.). Er werd alleen verbouwd, dus kon het twee maanden later pas. Van de rechter moest er onderzoek naar worden gedaan. Dit is naar weten van moeder en familie niet gedaan. Toen is ze naar het pleeggezin gegaan waar het misging.”

‘Bang om niet serieus te worden genomen’

Volgens Kamphuis heeft de moeder meerdere keren aan de bel getrokken. “Er was regelmatig appcontact met de William Schrikker Stichting (de organisatie die verantwoordelijk is voor de jeugdbescherming, red.). Dan stuurde de moeder dat ze een nieuw litteken had gezien. Vervolgens kreeg ze hierover een verklaring terug van de pleegouders. Al die tijd is de moeder uitgegaan van de kundigheid van de instanties.”

Ook heeft de moeder meerdere anonieme meldingen gedaan bij de politie. “Ze was bang dat ze niet serieus zou worden genomen als ze haar naam zou noemen.” Verder vertelt Kamphuis dat de biologische moeder een gesprek heeft gehad met de staatssecretarissen Karremans en Struycken. “Dat heeft zij als heel prettig ervaren en dat waardeert ze heel erg.”

Tijdens de hoorzitting voelen de Kamerleden ook vertegenwoordigers van politie, Veilig Thuis, Enver en de William Schrikker Stichting aan de tand. Woensdag gaat de Tweede Kamer in debat over het inspectierapport.